Vandaag plaatsen wij de bijdrage van Baukje van der Meer (jullie kennen haar uit die beginjaren mogelijk nog als Baukje Herder). Baukje schreef deze bijdrage voor het 35 jarig jubileum van Sjammasj.
Volgende week volgt een persoonlijk verhaal van Hennie van der Molen (het jongere zusje van Dirk Boomsma).
Over twee weken plaatsen we de bijdrage van een koorlid dat momenteel op Sjammasj zit
Telkens geven zij “het stokje”’ door aan een volgende.
Werd je nog niet gevraagd en vind je het leuk om jouw verhaal of foto’s met al die oud Sjammasj’ers te delen, mail dan naar Anne: annedijkstra58@gmail.com
Gospelkoor Sjammasj
Hoe het allemaal begon!
Via Anne Dijkstra kwam bij mij het verzoek binnen, om een klein stukje te schrijven voor de nieuwsbrief van Sjammasj over de oprichting van het koor.
Maar allereerst wil ik het koor “Sjammasj”en met name de commissie bedanken voor al het werk dat ze doen om deze reünie te organiseren. Bijzonder is het dat dit koor inmiddels 35 jaar bestaat. En elke keer als ik iets over hen hoor, dan flitst door mijn hoofd, met iets van trots, ja daar zijn wij ooit mee begonnen. Het is erg leuk om de tijd terug te halen over het ontstaan van Sjamasj. Alhoewel ik moet bekennen dat de feiten wel diep weg verscholen zijn in de spelonken van mijn geheugen. Het is nu zondagmiddag, ik heb inmiddels de lp van Sjamasj uit de oude dekenkist weer teruggevonden en die staat nu op mijn oude pick-up te draaien. Dit om een beetje in de sfeer te komen. Ook heb ik mijn oude schoenendozen vol met foto’s doorgenomen, om te kijken of er nog eentje was van die tijd. En ja hoor, daar stonden we. De dames met lange jurken en de heren met lange haren.
Maar, vanwege die diepe spelonken, heb ik ook contact opgenomen met Wike de Boer, Johan Heddema en Jik van der Laan. Mensen die in een bepaalde periode erg belangrijk waren voor het koor en waar we veel ideeën mee hebben uitgewerkt. Dit telefonisch contact vond ik al erg leuk. Maar dit terzijde.
Het begon allemaal in de GJV “Meinoar Ien “. Tijdens de kerstmaaltijd vertelde Johan Heddema dat hij door Joop Wouda ( jeugdouderling ?) benaderd was met het verzoek om, voor de gemeenteavond in de Schranskerk, enkele liederen te zingen.
In ieder geval is dat positief ontvangen en zijn we op een avond met een aantal mensen gewoon maar begonnen. Zelf had ik een gitaar waar ik virtuoos enkele akkoorden op kon spelen. Alhoewel ik er niet zeker van ben of dat het enige begeleidende instrument was. Waarschijnlijk was ik erg met mijzelf en mijn gitaar bezig, maar als ik kijk naar de liedjes die we toen zongen zal dat haast wel zo zijn. Dat was immers het repertoire wat ik kon spelen. Het was de tijd van: Bob Dylan, Joan Baez en Jesus Christ Superstar.
“Blowing in the wind” en “I don’t know how to love him”, werden omgezet in meer Calvinistische teksten. De C- factor was toen groot. En dapper als we waren zongen wij in een volle Schranskerk tot groot genoegen voor al onze ouders die er ook waren. Iedereen was enthousiast. Met name Sipke van der Land! Ja, dat was de gastspreker voor die avond. Hij was onder de indruk en had nog nooit zoiets gehoord. Achteraf denk ik dat hij daarin gelijk had. Maar het was een tijd waarin wij alles geloofden! En vol enthousiasme zijn we op zoek gegaan naar een echte dirigent. Dhr. de Zeeuw (ouderling) heeft ons in contact gebracht met Guus Wolters. En Guus heeft ons geleid naar hogere sferen.We kwamen als bestuur bij hem thuis waar een groot orgel in de kamer stond. We maakten teksten op bestaande melodieën. En het koor groeide en groeide.
Onze ouders waren betrokken en brachten ons naar de verschillende kerken waar we gingen optreden. De vader van Johan Heddema heeft een kist getimmerd voor mijn gitaar.
Jik van der Laan heeft de naam “Sjamasj”aangedragen. Een heel goede naam, ondanks de ene ”m”. Want deze Sjammasj brandt inmiddels toch al 35 jaar.
Nog is muziek maken en met name zingen geweldig om te doen
Ik zie er dan ook naar uit om, onder de bezielende leiding van Guus Wolters en samen met oud koorleden, ons toontje mee te zingen.
Een goede oefening voor de ademsteun van oudkoorleden is: ha, ha, ha, ha, ha.
Oh ja, mocht u denken dat mijn C- factor tot het minimum is gedaald, laat ik u dan gerust stellen. Ik ben nog steeds erg betrokken met kerk zijn.
Daardoor ook erg nieuwsgierig naar jullie nieuwe programma: “Stil voor God”.
Met hartelijke groet en tot ziens in Post Plaza,
Baukje van der Meer – Herder.