Vandaag lezen we de bijdrage van Jan Veltman in ons ontmoetings-plein.
Jan was een geliefd koorlid en al gauw trof hij een fijne vriendenkring rond zich. Ik gunde het hem !
Het is boeiend te zien dat mensen zich telkens weer andere facetten herinneren. Jan haalt het concert in de stadschouwburg de Harmonie aan. Dat was absoluut een hoogtepunt. Overigens wel vaker hebben we daar gestaan.
Brassband Hosanna van Folkert Fennema nodigde ons enkele keren uit bij hun jaarlijkse uitvoeringen. Dan kwam Fennema vooraf met zijn vrouw naar ons hier in Stiens om het dubbelconcert door te spreken. Fennema hield van korte lijnen en ik vraag mij af of Hossanah in die tijd wel ook een bestuur had 😊 !?
Ik noemde hoe geliefd Jan was en hoe hij dan daarbij ook in het centrum van aandacht kwam. In de mooie gesprekken die ik de laatste tijd met oud leden mag hebben komt ook het tegenovergestelde voor. Jonge mensen die geen échte aansluiting hebben gekregen. Het raakt en het doet alsnog pijn. Ook al heb ik het toen misschien niet gezien, maar ik was er in de lange jaren dat ik bestuurlijke functies heb gehad, wel bij.
Ik heb mijn verontschuldigingen aangeboden. Zonder aanziens des persoons mogen we, nee moeten we van de ander houden. Dat is God’s opdracht aan ons. We zongen er zelfs van “Hebt elkander lief, zoals Ik u heb liefgehad ! Samen moeten we leven in liefde !”
Werd je nog niet gevraagd en vind je het leuk om jouw verhaal of foto’s met al die oud Sjammasj’ers te delen, mail dan naar Anne: annedijkstra58@gmail.com
Ik ben Jan Veltman en ben in 1992 lid geworden van Sjammasj.
Ik volgde op dat moment een opleiding aan de NHL waar ik naast Rian Westerhuis in de schoolbank kwam te zitten. Rian was destijds de manager van Sjammasj. Ze was enorm enthousiast over Sjammasj en ze vond het echt iets voor mij en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. En zo kwam ik op een vrijdagavond naar de Parkkerk toe, waar Sjammasj oefende. Het koor was in die tijd groot, ik schat in meer dan 30 personen en ik herinner me dat we moesten voorzingen bij Zwaanette Dijkstra om te zien of je maat kon houden en te bepalen of je een bas of een tenor was. Ik werd ingedeeld bij de bassen. Later heb ik de overstap gemaakt naar de tenoren wat qua stem toch beter bij me paste. Ik heb een superleuke tijd gehad. Vanaf het begin af aan voelde ik me al erg thuis. Fijne repetities en na afloop gezellig een drankje en een hapje in de parkkerk of samen op stap. Sjammasj was een leuke groep jongeren waar je veel mee optrok, soms hele weekenden als er een optreden was of op het jaarlijkse kampeerweekend. Zo herinner ik me de optredens in kerken maar ook in feesttenten, Leger des Heils en zelfs in de harmonie met LOF (Licht over Friesland) met Pasen. Het opnemen van een CD en het meewerken aan een radioprogramma waren hoogtepunten. Bij Sjammasj heb ik ook Jeannette leren kennen en in 1999 zijn we getrouwd in de Pelikaankerk waar Sjammasj in de dienst heeft opgetreden en we zelf nog meegezongen hebben. Ik kijk met heel veel plezier terug naar de tijd met elkaar vol humor en gezelligheid maar ook serieus om als koor iets moois neer te zetten. Je kunt je geloof op deze manier mooi uitdragen. Ben dan ook trots om ooit deel uitgemaakt te hebben van Sjammasj. De betekenis van Sjammasj werd bij elk optreden uitgelegd bij de introductie van het koor. De Chanoeka kandelaar is een kandelaar met acht kaarsen op een rij, en de negende kaars, die apart van de andere staat heet de Sjammasj oftewel ‘dienaar’ en die wordt gebruikt om de andere kaarsen aan te steken.
In Stiens ben ik lid van een werkgroep die contact onderhoud met een gemeente in Debrecen te Hongarije. Afgelopen voorjaar hebben we een bezoek gebracht aan hen en hebben we ook de synagoge van Boedapest bezocht. Bij de Chanoeka kandelaar heb ik met een medewerker van de synagoge nog gesproken over gospelkoor Sjammasj, ze vond het heel bijzonder dat er in Nederland een koor bestaat die deze naam draagt.
In 2001 ben ik gestopt met zingen bij het koor. Onze zoon werd geboren en we woonden inmiddels in Stiens. Jeannette is toen nog wel een tijd doorgegaan.
Ik ben altijd wel met muziek en zang door gegaan. Zo werd ik in onze kerk gevraagd om met andere muzikanten een praise-band op te richten, United genaamd. Deze bestaat inmiddels ook alweer 12 jaar. Hier speel ik gitaar en zing ik ook regelmatig liederen mee, dit doe ik met veel plezier. We treden regelmatig in eigen kerk op maar spelen ook in andere kerken als we hiervoor worden gevraagd.