Vandaag ontmoeten wij Johan Heddema op het plein. Hij schreef de bijdrage voor de vierde ontmoeting.
Johan stond aan de wieg van ons koor samen met jongeren uit zijn tijd. Johan’s vader Nanne, voor ons dhr. Heddema, was eigenlijk de zelfverklaard geestelijk vader van Sjamasj. Ik ben van mening dat hij deze eretitel ook wel verdiend.
Vast veel meer ouders hebben het Sjamasj van hun, relatief gezien, jonge kinderen na bijgestaan, maar dhr. Heddema was er op cruciale momenten en heeft grote woorden gesprokken op indrukwekkende wijze. Maar naast het verbale, wat aan zijn markante persoonlijkheid verbonden was, was hij ook gewoon een creatieve man. Johan verteld daar ook van in zijn verhaal.
Wat Johan niet weet is dat de op een dekenkist gelijkende proviandmand die door zijn vader is gemaakt, nog steeds in het bezit is van Sjammasj. Die kist deed dienst voor het verschepen van proviand naar Terschelling als wij daar een weekeind vertoefden. Hij heeft jarenlang in onze garage gestaan en bij, alweer een door mij (aangekondigd) vertrek, heb ik deze kist met dubbele bodem en de bijbehorende sleutels overgedragen aan de toenmalige weekeind commissie. Hij staat nu in de kelders van de Kurioskerk.
Tietja noemde het vorige week ook al, de ups en downs die Sjammasj heeft gekend. Een dieptepunt maar tegelijk ook een keerpunt, wat ik mij herinner, is dat er op een repetitie avond, overigens zeer terecht, door Jan Minnema werd geappelleerd aan de lauwheid binnen het koor. Jan had volkomen gelijk, maar het bracht wel grote verslagenheid. Dit, zulk een krasse uitspraak van een koorlid uit ons eigen midden werd niet verwacht! De koorrepetitie; het ging niet meer en het zingen het verstomde. Heddema, aanwezig in de Parkkerk, ik denk dat hij als ouderling, misschien diaken de kerkenraadsvergadering bijwoonde, kreeg er lucht van. Hij stormde onze repetitie zaal binnen, sprong echt letterlijk bovenop een tafel en hield een geweldige rede. Dat wij, zijn koor, vooral zouden moeten volharden. Doorgaan en dat evangelie brengen op een zo geweldige wijze als met dat zingen van jullie jonge mensen! Doorgaan, want ik wil hebben dat jullie later nog zullen zingen bij mijn begrafenis!
Doorgaan blikstienders!
SJAMASJ LEEFT !!!
Ik kan niet anders zeggen of vanaf dat moment was het vuur weer terug gekeerd in ons koor, terug gekeerd in onze harten! Misschien mogen we het vergelijken met een gebeurtenis van nog veel meer impact, toen Jezus de tafels met de muntstukken in de tempel omver wierp…..
Vandaag dus een bijdrage van Heddema junior die we getuige de foto’s ook best een beetje senior mogen noemen 😊 !
Werd je nog niet gevraagd en vind je het leuk om jouw verhaal of foto’s met al die oud Sjammasj’ers te delen, mail dan naar Anne: annedijkstra58@gmail.com
Sjamasj, de eerste eigen lp
De eerste ervaring die Sjamasj heeft met het maken van een lp is de deelname aan de actie “Pompeblêden foar in Wetterpomp” die door het Friesch Dagblad wordt georganiseerd. In de kerk in Grouw nemen we twee nummers op voor de verzamelelpee nummer 4 uit de serie. Fl. 2,50 van elke verkochte lp is bestemd voor een project voor waterpompen in Tanzania.
De vaste vergaderplaats is bij Guus en Aleid aan de Tolve 68 in Goutum. Daar vergaderen we, maar schrijven ook zelf teksten op bestaande liederen van Robert Long, Bob Dylan en Ben Cramer. Guus zoekt geschikte nummers en maakt ze meerstemmig. We putten uit het repertoire van het Groot I.J.E.-koor Rotterdam met testen van Jan van Haeringen en muziek van Wim Hardenbol. Eigentijdse woorden met vooral inspirerende muziek.
Terwijl we nog maar twee jaar bestaan, vatten we in 1976 het plan op om zelf een lp op te nemen. Ik denk dat The Lords Moor Singers onder leiding van John Verrijk en Joy for People met Sipco Soorsma de provinciale voorbeelden zijn.
Maar hoe doe je dat? Ervaring met deze tak van sport hebben we niet. Het eerste bestuur met Jik van de Laan, Baukje Herder, Johan Heddema, Sikko Hoekstra en Guus Wolters als adviseur zet door en besluit om het idee om te zetten in realiteit.
Johan Heddema zoekt contact met Jelte Sinnema, de vader van Janet. Hij heeft vanuit zijn werk bij Rijkswaterstaat zowel juridische als economische kennis van zaken en dat kunnen we goed gebruiken. Jelte Sinnema wordt onze adviseur.
Sjamasj heeft door haar korte bestaan geen financiële reserve. Het project moet daarom met beperkte middelen worden gerealiseerd. Het uitbrengen van een lp brengt enig risico met zich mee, omdat je niet weet of er voldoende lp’s verkocht worden om minimaal de kosten te kunnen dekken. Winst is van tweede orde. Marktdenken en commercieel inzicht is niet ons vak, maar het enthousiasme compenseert veel.
Ko van der Hoef, de vader van Ineke, is vrijwilliger bij de ziekenomroep en werkt daar samen met Henk Brandsma. Ze beschikken over professionele apparatuur en zijn bereid om de opname te verzorgen. Maar met een eigen mastertape moet je nog een platenmaatschappij vinden die bereid is om zijn label te verbinden aan een productie die ze niet zelf hebben verzorgd.
We maken een afspraak met Leen La Rivièra van Continental Sound in Rotterdam. Guus Wolters, Jelte Sinnema en Johan Heddema reizen in de herfst van 1976 naar Rotterdam voor overleg met Leen La Rivièra. We komen tot overeenstemming en tekenen het contract. Sjamasj levert de mastertape met de nummers en het ontwerp voor de hoes. Continental Sound, Free-label, zorgt voor het persen van de lp en het drukken van de hoes. We kiezen zeer ambitieus voor een dubbele hoes, met de liedteksten afgedrukt aan de binnenzijde.
Voor dit project hebben we ongeveer fl. 3500 nodig als investering, maar zoveel geld hebben we niet. We moeten op zoek naar iemand die bereid is ons dit bedrag te lenen. Ik trek de stoute schoenen aan en ga naar de aannemer PA Wiersma in de Schrans. Ik zit bij Piet Wiersma aan het bureau en leg uit dat Sjamasj een lp wil opnemen en daarvoor tijdelijk geld nodig heeft. ‘Hoeveel heb je nodig?’, vraagt Piet Wiersma. ‘3500 gulden’ durf ik te vragen, ‘en binnen zes maanden lost Sjamasj de schuld af!’ ‘Geen probleem, geef het banknummer en ik maak het over, en … wil geen rente.’ Zonder schuldbekentenis of andere borg hebben we een investeerder die het volste vertrouwen heeft in Sjamasj en binnen tien minuten sta ik weer buiten.
Jik van der Laan kent Jelle Mosselman en hij wil het hoesontwerp maken. Het ontwerp wordt later ook voor de tweede lp gebruikt met een kleurstelling in goud.
Op 10 en 11 december zijn de opnames in de Parkkerk. De foto op hoes is op 11 december gemaakt in het Julianapark. Heel bijzonder is de samenwerking tussen vader en zoon Stulp. Bij het nummer ‘Nee, ik wil u Heer iets vragen’ bespeelt vader Gerrit het kerkorgel en zoon Jan de piano.
De voorverkoop van de lp voor fl. 15,95 blijkt een succes. Het enthousiasme van de leden betekent dat we de investering vlot kunnen aflossen. Binnen vier maand na presentatie van de lp krijgt Piet Wiersma zijn investering terug. Met een woord van dank voor zijn vertrouwen in Sjamasj ontvangt hij, evenals Jelte Sinnema, een lp als blijk van waardering.
We hebben als bestuur, jong en met weinig ervaring, dankbaar gebruik gemaakt van mensen die Sjamasj een warm hart toedragen. Guus heeft in de eerste jaren een heel belangrijke en inspirerende rol gespeeld. Zonder al die mensen was die lp er niet gekomen. Die herinnering is warm, waardevol en blijf ik koesteren.
Johan Heddema
Sjamasj
Nog een nawoord van Johan, medeoprichter en eerste voorzitter van Sjamasj.
Wij schrijven Sjamasj bij de oprichting met een enkele m. De oorspronkelijke uitleg van de naam is ‘de dienaar’, de extra lamp aan de voorzijde van de Chanoeka. De digitale zoekopdracht bevestigt onder andere de volgende omschrijving.
sjamasj zelfst.naamw. (de) Verbuigingen: sjamasjiem 1) koster van joodse gemeente 2) extra licht op een chanoekalamp (chanoekia) waarmee de acht andere lichten worden aangestoken Bron: WikiWoordenboek. 1 definitie op Encyclo 1) Babylonische God 2) …
Gevonden op https://www.woorden.org/woord/sjamasj
Johan Heddema
… en nog wat memorabilia
Voor het vervoer naar optredens maakte mijn vader, Nanne Heddema een kist, waarin microfoons, versterker, snoeren en statieven werden vervoerd naar de optredens. Die kist, op (te kleine) wieltjes, had een flinke omvang en paste niet in iedere auto. Voor het vervoer naar optredens kon Sjamasj altijd een beroep doen op een flink aantal chauffeurs die bereid waren tegen een geringe, of zelfs zonder vergoeding, de leden van Sjamasj naar de optredens te vervoeren. Sikko Hoekstra bouwde de eerste versterker en de geluidsboxen. De versterker had een oranje plexiglas kast en de boxen waren met zwart skai bekleed. Bij Bob de Jong (Bob Sound) aan de Tweebaksmarkt kocht Sjamasj haar eerste elektrische piano (okergeel) voor de optredens. Niet iedere kerk had de beschikking over een piano en dat was wel het instrument waarop Jan Stulp Sjamasj begeleidde.
De eerste donkerblauwe A5 multomappen voor de muziek heb ik gekocht via Chris Koster. Hij was directeur van de Willem Alexander school in het Nylân en leverde de mappen en het alfabetisch register voor een vriendenprijs.
Johan Heddema