Het komend weekeind staat “onze” Oeds; Oeds Wijnsma centraal in het ontmoetingsplein.
Binnen de gelederen van het huidige Sjammasj rouleerde al een kort filmpje van deze sympathieke piano-man.
Maar dat Oeds veel meer is dan dat lezen we in zijn bijdrage. Het zingen neemt ook zeker een belangrijke plaats in, in het leven van Oeds.
Ik lees momenteel het boekje “de vijf talen der Liefde” van Gary Chapman. Als we Oeds één van de daar benoemde talen mogen toedichten, dan is dat “dienen”. Het uit zich in de hulpvaardigheid die Oeds aan de dag legt. Nog nooit heb ik één van de andere pianisten zo verwoed mee zien helpen bij het vervoer en sjouwen van instrumentarium en techniek.
Telkens maak ik me dan ook grote zorgen, want juist muziek mensen moeten geen handen of vingers geblesseerd krijgen.
Na het overlijden van zijn moeder in 1999 heeft Oeds 18 jaar zijn vader verzorgd. In het eerst aan simpelweg door voor het eten en koken voor beide te zorgen en later bij afnemende gezondheid zijn vader nabij te staan tot nagenoeg diens overlijden op 93 jarige leeftijd.
Zoiets mag diep respect afdingen en Oeds mag weten dat hij daarmee grote dingen heeft gedaan. “Ûs Grutte Baas dêrboppe sjocht it wol” soe dûmny Joop Visser sein ha !
Maar het dienen van onze trouwe pianist al bijna dertig jaar bij zijn Sjammasj zit natuurlijk ook in de geweldige muzikale ondersteuning die hij geeft aan niet alleen ons koor. Jullie lezen het direct wel hoe veelzijdig Oeds is.
Ik sprak met Oeds over zijn komst bij ons. Na Kees Boonstra, opgevolgd door Alian Boonstra is Oeds pianist van Sjammasj geworden. Het gaf nogal even wat uitzoekwerk hoe dat precies is gelopen.
Anders was dat bij de pianist wisseling in 1981. Die is keurig beschreven. Keimpe Klopma deed daarvan verslag in de startkrant Augustus 1981. We hadden toen nog geen internet, Wat’s-app groepen of wat dies meer zij. Als de startkrant bij je in de bus viel, dan wist je dat de koorrepetities weer begonnen.
Paul Vreeswijk onze pianist in die tijd moest helaas stoppen met pianobegeleiding van Sjammasj. Thuis hadden ze hem echt meer nodig en uiteraard koos Paul voor zijn gezin. Natuurlijk hadden wij daarvoor het volste begrip.
Het is mooi verwoord in “Hoe we toch een nieuwe pianist vonden” de bijdrage van die fijne Keimpe !
Oeds noemt het en ook ik zie in vreugde uit naar het jubileum van Sjammasj.
Werd je nog niet gevraagd en vind je het leuk om jouw verhaal of foto’s met al die oud Sjammasj’ers te delen, mail dan naar Anne: annedijkstra58@gmail.com
Beste koorleden, oud-koorleden, ereleden, dirigenten, technici en comboleden.
1) Wie ik ben en wat mij bezighoudt.
Mijn naam is Oeds Wijnsma, geboren op 29 februari 1956 te Leeuwarden. Feitelijk ben ik dus nog geen 17 jaar 😉 Ik kwam in een gezin van 4 broers en 3 zussen. We waren dus inclusief met mijn vader en moeder met zijn tienen. Het huis naast ons is ook gekocht door mijn ouders en er is een doorgang gemaakt van de ene naar de andere woning. Ik woon nog steeds in hetzelfde huis als waar ik ook ben geboren.
Intussen wonen in de woning naast mij andere mensen en de doorgang is weer dichtgemetseld.
Mijn vader was kleermaker van beroep, maar ook muziek nam een grote plaats in zijn leven in. Hij heeft zijn beroep bijna 60 jaar uitgeoefend. Mijn oudste zus en broer werden ingewijd in het vak en later ook ikzelf. Wij leerden omgaan met verschillende types naaimachines, maar ook het handwerk nam een grote plaats in.
Vanaf mijn 11e jaar kreeg ik pianoles. Eerst privélessen, daarna op de muziekschool en tenslotte heb ik het conservatorium in Leeuwarden en Groningen gedaan.
Mijn grootouders en ook mijn ouders waren van huis uit Nieuw-Apostolisch. De liefde voor het zingen kreeg mijn vader mee van zijn grootmoeder. Zij traden ook wel op als duo. De liefde voor het zingen en het spelen gaf mijn vader weer aan mij door.
Mijn oudste zus en broer en ook ikzelf behoren zijn sinds 1975 ook bij de Nieuw Apostolische geloofsgemeenschap.
2) Hoe ben ik bij Sjammasj gekomen.
Ik ben de vijfde pianist op rij bij Sjammasj. In de muziekwereld kennen mensen elkaar veelal wel en toen Alian Boonstra, de toenmalige pianiste, wilde stoppen met Sjammasj heeft ze mij geïnformeerd en mijn naam bekend gemaakt aan de dirigent. Dat was toen nog Guus Tomeij. In september 1994 ben ik toegetreden tot het koor. Dat is dus volgend jaar dan dertig jaar. Nog altijd speel ik met heel veel plezier bij Sjammasj.
Mijn eerste ervaring met gospel muziek had ik opgedaan bij de Joy Singers in Oenkerk. De dirigent, Dick Smeding, kende ik van de Leeuwarder PTT Harmonie en het mannenkoor waar Arie Nauta van later het Kurios combo, organist was. Ik speelde in Oenkerk van 1980 tot 1982. Ik ben tevens een fervent koorzanger en ik zing bij verschillende koren.
3) Zingen en spelen is mijn passie.
Mijn eerste zangervaring deed ik op in het kerkkoor van de Nieuw – Apostolische Kerk. Daarna nam het zingen, maar ook het spelen een steeds grotere plaats in mijn leven in. Van 1992 tot 2009 heb ik meegezongen bij het International Church Music Festival in Engeland en Zwitserland. Tevens heb ik meegedaan aan de Muziekweek voor koor & orkest van Huismuziek 1997 tot 2014 op Terschelling.
Sinds 2004 zing ik bij de Leeuwarder Bachvereniging en vanaf 2012 bij Cantoor en sinds 2017 bij Schola Liturgica Leeuwarden.
Vanaf 2014 speel ik op zondag maandelijks in de PKN de Schakel in Leeuwarden Camminghaburen. Ook dat doe ik met heel veel plezier.
Reeds vanaf 1985 ben ik organist van de Nieuw Apostolische kerk en daarnaast begeleid ik tijdens de kerkdiensten het kerkkoor.
Ik zie uit naar het vijftigjarig jubileum van ons Gospelkoor. Door de reünie-commissie ben ik gevraagd om tijdens de repetities van het jubileumkoor de muzikale ondersteuning te verlenen.
Nu alvast kennen jullie mij een beetje. Alle aandacht zal bij de repetitie uitgaan naar de piano en ik moet telkens ook goed op de dirigent letten. In de pauzes hoop ik dan ook aan jullie aandacht te geven.
Ontvang mijn hartelijke groeten,
Oeds
